Η “αντίδραση ” της σιωπής (?)

Αρζόγλου Χάρης

Πόσο άραγε κοστίζει η σιωπή;
Εξαρτάται από το πόσο και το γιατί σιωπάς.
Μια κόντρα ως λαός την έχουμε , όσο να πεις.

Είμαστε απ τη φύση μας επιρρεπείς στη γκρίνια ,από τα πιο σωστά έως τα πιο λάθος.

Βέβαια είμαστε φοβερά επίμονοι και αντιδραστικοί στις “αδικίες”
Και αυτό μας έχει κάνει να έχουμε επιβιώσει από πολλές άσχημες καταστάσεις στο πέρασμα των χρόνων .

Η τελευταία μας ‘ κόντρα’ έχει να κάνει με το αν πρέπει να πηγαίνει σε συλλαλητήριο κάποιος η όχι.

Εξαρτάται από την οπτική του καθενός.

Σίγουρα έχουμε αργήσει πολύ  να αντιδράσουμε αναλογιζόμενοι το τι έχουμε υποστεί όλα αυτά τα χρόνια.

Όλη αυτή η απογοήτευση οδήγησε σε απαξίωση  και απραξία.

Αυτό όμως είναι λόγος για να συνεχίσουμε έτσι;

Δυσκολευόμαστε να κινητοποιηθούμε ως λαός ,αργούμε πολύ να τραβήξουμε μπροστά , δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μας πήρε 400 χρόνια κάποτε για να ενωθούμε και να επαναστατήσουμε ενάντια στα τότε δεινά.
Κάτι που σίγουρα δεν μας αρέσει να το θυμόμαστε.

Και τώρα τι;
Πιο είναι το βασικό επιχείρημα κατά των συλλαλητηρίων;

Μα φυσικά ότι όλα έχουν κριθεί και τίποτα δεν αλλάζει.

Μας αρέσει η όχι οι μάχες πάσης φύσεως κρίνονται εκ του αποτελέσματος και όχι εκ των προτέρων.
Μη βιάζονται λοιπόν κάποιοι , να προεξοφλήσουν το οτιδήποτε.

Σίγουρα η εκάστοτε κυβέρνηση δεν επιθυμεί οποιαδήποτε διαμαρτυρία επί θητείας της.
Πως όμως μπορεί αλλιώς να γίνει έκδηλη η δυσαρέσκεια του κόσμου;
Πως θα ακουστεί η μη συμφωνία του με τα πεπραγμένα;
Πως θα αλλάξουν πράγματα αν μένουμε στα ίδια;
Πως θα έρθει αυτή η αλλαγή που όλοι ευχομαστε;
Με ευχολογια ;
Με status    στα social media ;
Καλά κι αυτά δεν λέω , αλλά προσφέρουν πρακτικά;

Και η “εκμετάλλευση” των συλλαλητηρίων από κάποιους;
Τίποτα δεν μπορεί να αξιοποιηθεί δίχως να το θέλει ο κόσμος.
Δηλαδή τι;
Δεν θα πάμε στο συλλαλητήριο μήπως το εκμεταλλευτεί ο τάδε ομιλητής και δημιουργήσει κόμμα;

Είναι αυτό σοβαρό επιχείρημα;

Μα ακόμη κι έτσι να γίνει , ο ίδιος ο κόσμος μπορεί να τιμωρήσει τον “καπηλευτή -ομιλητή ” με την αδιαφορία του , με το να μην τον ψηφίσει.

Άλλωστε στα συλλαλητήρια λίγο ενδιαφέρει ο ομιλητής.
Εκεί κυρίαρχος πάντα είναι ο “σκοπός” και ο λαός.

Να πας λοιπόν στο συλλαλητήριο η να μην πας;
Κοίταξε μέσα σου θα σου πω , ρωτά τον εαυτό σου , χωρίς δικαιολογίες , αναρωτησου τι ζητάς και τι κάνεις για σένα , γι αυτους που αγαπάς και αν καταλήξεις οτι πρέπει να πας πήγαινε .
Αν πάλι είσαι ευχαριστημένος απλά να παρακολουθείς, μην πας . δικαίωμα σου κι αυτό.

Ο κόσμος μπορεί να μην αλλάξει με ένα συλλαλητήριο , σίγουρα όμως δεν πρόκειται να πάει πουθενά μέσα απ τη σιγουριά ενός καναπέ …

Το Πρόβλημα λοιπόν είναι μπορεί η σιωπή να είναι χρυσός αλλά ότι λάμπει δεν είναι χρυσός .

Έτσι για να καταλαβαινόμαστε και να μην βολευόμαστε  

piraeusnews